Van Raymond Island naar Eden

Vandaag moeten we weer een flink eind rijden zo’n 300 km. Maar de navigatie geeft aan dat het wel 4,5 uur rijden is. Na een uurtje stoppen we voor koffie bij een benzinepomp/winkel. De vrouw die er werkt vertelt hoeveel geluk ze heeft gehad dat haar winkel er nog staat. Tot twee keer toe kwamen de bosbranden erg dicht bij, maar doordat de wind net voor haar winkel draaide, is ze buiten schot gebleven. Als we verder rijden over de Princess Highway zien we wat een schade de branden aangericht hebben, uren lang rijden we door afgebrande bossen. Ook de wegrestaurants die in dit gebied staan/stonden zijn nog niet open en inmiddels beginnen we toch wel honger te krijgen. Na een uur of twee rijden komen we in een dorpje Cann River. Nou ja dorpje, het bestaat uit een benzinepomp, wegrestaurants en een motel. Zo goed als iedereen die wij hebben ingehaald of die ons hebben ingehaald in de afgelopen twee uur, komen we hier weer tegen, blijkbaar had iedereen inmiddels honger gekregen.

Na de lunch rijden we nog anderhalf uur verder door de afgebrande bossen, soms smeulen er nog wat boomstammen in de berm. Maar er wordt vooral hard gewerkt om de weg weer in orde te maken en om boomstammen af te voeren. Dan komen we eindelijk aan in het plaatsje Eden. Hier lijken zij de dans aardig te zijn ontsprongen.

Uiteraard is Eden een geweldig dorp, NOT. Hahaha, maar het heeft wel een mooie baai. Ik check in bij ons Caravan Park waarbij je altijd je achternaam moet zeggen. De vrouw achter de balie begint te lachen en vraagt of dat de reden is dat ik hier ben, uiteraard. Zij had haar man ooit kilometers laten omrijden in Engeland omdat daar een dorpje was dat hetzelfde heet als haar achternaam.