Naar Trinidad
25 februari 2018 - Trinidad, Cuba
Vandaag verlaten wij Varadero om wat meer van Cuba te gaan zien. Van het autoverhuurbedrijf krijgen we een redelijk nieuwe Peugeot mee, dus we vallen lekker op. De enige nieuwe auto's die je ziet rijden zijn huurauto's of taxi's, maar die zijn geel.
Navigatie bestaat hier nog niet, dus het is ouderwets kaart lezen. De kaart geeft aan dat we over een grote weg naar Santa Clara kunnen rijden. Grote weg? Tweebaansweg waar je maximaal 80 kan rijden en die ook wordt gebruikt door enorm veel paard en wagens. De weg voert ons door allerlei dorpjes. Wat opvalt, is dat er nergens auto's geparkeerd staan. Het eerste stadje waar we dwars door heen moeten rijden (Cardenas), is wel even heel wat anders als Varadero. We rijden op asfalt, maar elke zijweg is van zand, de huizen zijn oud en vervallen en zo hier en daar zie je een lelijke Oostblokflat. We worden staande gehouden door een soort politie, die ons op de kaart aanwijst hoe we moeten rijden (dat kunnen we natuurlijk zelf ook wel zien), en vraagt vervolgens om een kleinigheidje, daar zijn we mooi ingetrapt, we zien de lol er wel van in.
We zijn inmiddels wel onze route een beetje kwijt, dus we besluiten door te rijden tot dat we een wegwijzerbord tegenkomen, daar zijn ze hier niet echt royaal mee, maar wanneer we er dan eindelijk één tegen komen, blijken we nog steeds goed te rijden. We rijden hier door suikerrietplantages en veel landbouw. In Santa Clara stoppen we voor de lunch, en voor het Ché Guevera monument. In deze stad heeft hij een goederentrein met militairen en wapend laten ontsporen. Dit leidde tot het aftreden van de corrupte president Batista afgetreden en betekende dit het einde van de revolution. In de buurt zit ook een klein koffiebarretje/museum. De vrouw die dit runt heeft door de jaren heen allemaal spullen verzameld van Ché en de Castro's, geweldig om te zien.
Na onze stop in Santa Clara, gaan we over een driebaans snelweg naar Trinidad. Driebaans voor twee rijrichtingen, de middelste is om eventuele kuilen in het wegdek te ontwijken en om in te halen. Klinkt gevaarlijk, maar bijna niemand heeft hier een auto, dus er rijden ook maar weinig mensen op de snelweg. Al snel komen we er achter dat we de verkeerde kant op rijden, in eerste instantie denken we te keren bij een afslag, maar die zijn er blijkbaar heel weinig. Dan besluiten we door de middenberm te rijden en te keren. (Gezien bij Andere Tijden: Deden ze ook in Nederland in de jaren 50).
Laat in de middag komen we aan in Trinidad, een mooi klein dorpje met gekleurde huisjes.
's Avonds eten we in een klein restaurantje waar uiteraard weer live muziek wordt gespeeld.
Navigatie bestaat hier nog niet, dus het is ouderwets kaart lezen. De kaart geeft aan dat we over een grote weg naar Santa Clara kunnen rijden. Grote weg? Tweebaansweg waar je maximaal 80 kan rijden en die ook wordt gebruikt door enorm veel paard en wagens. De weg voert ons door allerlei dorpjes. Wat opvalt, is dat er nergens auto's geparkeerd staan. Het eerste stadje waar we dwars door heen moeten rijden (Cardenas), is wel even heel wat anders als Varadero. We rijden op asfalt, maar elke zijweg is van zand, de huizen zijn oud en vervallen en zo hier en daar zie je een lelijke Oostblokflat. We worden staande gehouden door een soort politie, die ons op de kaart aanwijst hoe we moeten rijden (dat kunnen we natuurlijk zelf ook wel zien), en vraagt vervolgens om een kleinigheidje, daar zijn we mooi ingetrapt, we zien de lol er wel van in.
We zijn inmiddels wel onze route een beetje kwijt, dus we besluiten door te rijden tot dat we een wegwijzerbord tegenkomen, daar zijn ze hier niet echt royaal mee, maar wanneer we er dan eindelijk één tegen komen, blijken we nog steeds goed te rijden. We rijden hier door suikerrietplantages en veel landbouw. In Santa Clara stoppen we voor de lunch, en voor het Ché Guevera monument. In deze stad heeft hij een goederentrein met militairen en wapend laten ontsporen. Dit leidde tot het aftreden van de corrupte president Batista afgetreden en betekende dit het einde van de revolution. In de buurt zit ook een klein koffiebarretje/museum. De vrouw die dit runt heeft door de jaren heen allemaal spullen verzameld van Ché en de Castro's, geweldig om te zien.
Na onze stop in Santa Clara, gaan we over een driebaans snelweg naar Trinidad. Driebaans voor twee rijrichtingen, de middelste is om eventuele kuilen in het wegdek te ontwijken en om in te halen. Klinkt gevaarlijk, maar bijna niemand heeft hier een auto, dus er rijden ook maar weinig mensen op de snelweg. Al snel komen we er achter dat we de verkeerde kant op rijden, in eerste instantie denken we te keren bij een afslag, maar die zijn er blijkbaar heel weinig. Dan besluiten we door de middenberm te rijden en te keren. (Gezien bij Andere Tijden: Deden ze ook in Nederland in de jaren 50).
Laat in de middag komen we aan in Trinidad, een mooi klein dorpje met gekleurde huisjes.
's Avonds eten we in een klein restaurantje waar uiteraard weer live muziek wordt gespeeld.
Ga door met die verhalen, leuk.