Clarksdale

Wat een geweldige dag vandaag weer. Het is vandaag Juneteenth een nationale feestdag vanwege de afschaffing van de slavernij in 1865. We reden vandaag van Memphis naar Tupelo want daar staat het geboortehuis van Elvis. Uiteraard is daar weer een soort heiligdom van gemaakt maar dat mag de pret niet drukken. 

Van Tupelo rijden we door het boerenland over kleine weggetjes naar Clarksdale, home of the blues en geboortestad van o.a. Muddy Waters. We overnachten in de Shack Up Inn, want je kan hier in een echte shack verblijven. Dus we hebben een geweldig huisje met voor en achter een veranda en gemeubileerd met allemaal oude meuk, fantastisch!! Het uitzicht van af onze veranda zijn vooral maïsvelden en aardappelvelden. Als we ons later weer melden in het hoofdgebouw komt er net een motorclub het terrein oprijden, Dutch Mariniers 😂. Een groep Nederlanders die bij een motorclub van mariniers in Hilversum zitten en één man van een motorclub uit Chicago. De mannen rijden op hun motoren van New Orleans naar Chicago omdat ze uitgenodigd zijn op het 70 jarig jubileum van de motorclub daar.

Aangezien we niet kunnen eten in de shack vandaag, worden we naar de Bluesberry Bar gestuurd in Clarksdale. De bar ligt in een straat waar veel leegstand is en verder niks open is. Bij binnenkomst worden we welkom geheten door Dr. John die al klaar zit op het podium om te gaan spelen op zijn gitaar. Naast hem zit Clark op de drum en dat is de hele band. De tent is klein, rommelig en afgeleefd maar wel gezellig. De mensen die er werken zijn zeer vriendelijk en de vaste gasten die er zitten en binnenkomen zijn kleurrijk. We worden bediend door een oude man met een staartje en geen tand meer in zijn mond, de menukaart is niet zo groot, dus ik neem spaghetti met meatballs en Peter pasta met garnalen. Erg smakelijk.

Dr. John is te gek, hij speelt Blues en dat doet hij zeer goed, af en toe krijgt hij een schok van de microfoon want zo vertelt hij: Als je een gitaar vast hebt en je raakt per ongeluk de microfoon aan dan krijg je een schok😂. 
Ik spreek John even als hij een andere gitarist een liedje laat spelen en vertel hem dat we net in Memphis zijn geweest waar ik ook graag deze muziek had gehoord maar dat we daar geen blues hebben gehoord. Hij vraagt me nog even te blijven zodat hij het verhaal van het waarom van af het podium aan ons kan vertellen. Het blijkt dat hij zelf acht jaar in Memphis heeft gespeeld maar daar valt geen geld meer te verdienen door blues te spelen. Aangezien ze grotendeels voor fooien spelen, spelen ze uiteraard ook verzoekjes van het publiek en dat is moderne muziek als Justin Bieber en hier en daar wat soul. Speel je dat niet, krijg je geen fooi. Voor hem de reden om naar Clarksdale te verhuizen en toch nog de blues te kunnen spelen. 
Ik blij als een klein kind, wat ik gemist had in Memphis werd goed gemaakt in Clarksdale.